ในวัย 35 ปี ถ้านับว่าการอวยพรวันเกิด ทำได้แค่ปีละครั้งก็ได้รับคำอวยพรมาแล้ว 35 ครั้ง
เราโตและผ่านอะไรมาพอสมควร เวลาเห็นคนเป็นพ่อเป็นแม่อวยพรลูกตัวเอง (หมายถึงคนอื่น) รู้สึกไม่สบายใจ เราไม่มั่นใจว่านั่นคือคำอวยพรจริงๆ เช่น
- ตั้งใจเรียนนะ
- เรียนได้เกรดดีๆ
- เชื่อฟังพ่อแม่
เราไม่แน่ใจว่านี่คือคำอวยพร หรือ คำสั่ง หรือสร้างเงื่อนไข ว่าลูกต้องเป็นแบบนั้น พ่อแม่ถึงจะภูมิใจ ซึ่งจริงๆ มันอาจจะไม่ใช่เจตนาของพ่อแม่ด้วย แต่ด้วยความเคยชินก็เลยอวยพรไปแบบนั้น แต่บางท่านอาจจะไม่รู้ว่ามันอาจจะไปสร้างเงื่อนไขให้กับตัวเด็ก
แต่ก็ยังมีคำอวยพรอีกแบบฟังดูโอเคขึ้นมาหน่อย คือการอวยพรบวกความคาดหวังของคนเป็นพ่อเป็นแม่ เช่น
- ขอให้ลูกเป็นเด็กดี
- ขอให้ลูกเรียนเก่ง
- ขอให้ลูกเจริญก้าวหน้า
- ขอให้ลูกเป็นที่พึ่งของพ่อแม่
เราไม่แน่ใจว่านี่เรียกว่าคือการอวยพรไหม ถ้ามันคือการอวยพรก็เป็นการอวยพรที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง (เราเข้าใจว่านั่นคือความหวังดี แต่ความหวังดีที่เต็มไปด้วยความคาดหวังบางครั้งมันสร้างความไม่สบายใจให้ลูก)
ถ้าเป็นไปได้ลองอวยพรวันเกิดในแบบที่ไม่ใส่ความคาดหวังลงไป และไม่สร้างเงื่อนไขให้เขา
